متخصص ارتودنسی که با نام ارتودنتیست نیز شناخته می شود با هدف درمان ناهنجاری های فکی و دندانی 4 سال بیشتر تحصیل کرده است.
درمان ارتودنسی با انواع مختلف ابزار انجام می شود ، اما در کل درمان های ارتودنسی به دو دسته تقسیم می شوند یکی ارتودنسی متحرک و دیگری ارتودنسی ثابت ، اینکه کدام درمان برای شما مناسب است را متخصص ارتودنسی پس از معاینه مشخص می کند اما تا حدودی می توانید نسبت به مشکل فکی و دندانی که دارید اقدام به انتخاب گزینه های پیشنهاد شده بکنید.
ارتودنسی ثابت
ارتودنسی ثابت شامل ابزار هایی می شود که معمولا با سیم کشی دندان ها انجا می شود و اصطلاحا به این نوع درمان ارتودنسی سنتی می گویند.
ارتودنسی ثابت به سه نوع مختلف اما با یک کارایی تقسیم بندی می شوند.
ارتودنسی ثابت با براکت های فلزی
ارتودنسی ثابت با براکت های سرامیکی
ارتودنسی لینگوال یا مخفی ( پشت دندانی )
استفاده از براکت فلزی به این صورت است که براکت های فلزی نقره ای رنگ روی دندان ها چسبانده می شوند سپس سیم به براکت ها متصل می شود و با وارد کردن نیروی فیزیکی باعث حرکت دندان ها در محل صحیح می شوند.
استفاده از براکت سرامیکی نیز به همان صورتی که در براکت فلزی انجام شد صورت می گیرد با این تفاوت که جنس براکت سرامیکی زاتا شفاف است و کمتر در دهان بیمار قابل مشاهده است ، البته درمان با براکت سرامیکی به دلیل شکننده بودن براکت سرامیکی و تحمل نیروی کمتر با زمان طولانی تری نسبت به براکت فلزی انجام میگیرد ضمن اینکه ارتودنسی سرامیکی گران تر است.
ارتودنسی لینگوال بر خلاف روش های دیگر ، براکت ها در این روش به پشت دندان ها چسبانده می شود ، البته این روش معمولا به دلیل سختی کار با آن و طولانی تر بودن دوره درمان برای متخصص ارتودنسی الویت درمان نیست ، هر چند به دلیل مخفی بودن در دهان طرفداران زیادی دارد.
ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک امروزه پیشرفت های بسیاری کرده است ، تکنولوژی های جدید باعث شده ضمن کوتاه شدن طول درمان بیمار نیز از ناراحتی کمتری همراه شود.
ارتودنسی نامرئی
ارتودنسی نامرئی از مزایای بی شماری برخوردار است ، یکی از ویژگی های این نوع درمان نامرئی بودن آن است ، از این جهت که به راحتی قابل مشاهده نیست و کسی متوجه وجود آن در دهان بیمار نمی شود.
این نوع ارتودنسی از نوعی پلاستیک شفاف ساخته شده و بیمار این قابلیت را دارد ، هنگام غذا خوردن و مسواک زدن آن را از دهان خارج کند.
البته خارج کردن پلاک ارتودنسی نامرئی از دهان تنها محدود به زمان های غذا خوردن و مسواک زدن است زیرا در زمان طولانی تر ضمن با مشکل روبرو کردن حرکت دندان ها ، طول درمان را نیز افزایش می دهد.
این پلاک شفاف باید هر 2 هفته یکبار تعویض شود.
کشیدن دندان در روند درمان
گاهی شنیده می شود جهت روند درمان لازم است دندانی بنا به صلاح دید متخصص ارتودنسی کشیده شود ، در واقع این اقدام جهت بهبود عملکرد مود نیاز است و ضرری برای بیمار نخواهد داشت.
در حقیقت کشیدن دندان نه تنها مشکلی ندارد بلکه به زیبایی و افزایش کیفیت درمان کمک می کند.
کشیدن دندان بنا به نظر متخصص ارتودنسی پس از بررسی فک و موقعیت لب ها انجام می گیرد و معمولا این اقدام برای دندان های خلفی صورت میگیرد.
یکی از دلایل کشیدن دندان هنگام درمان نبود فضای کافی است ، زیرا فشردگی دندان ها مانع در قرار گرفتن دندان ها در قوس فک می شوند و این عامل عدم موفقیت ارتودنسی می شود ، همچنین اگر دندان اضافی از دهان خارج نشود ممکن است در آینده به دلیل فشار دندان ها دوباره با کجی و نامرتبی منجر شود.
ارتودنسی کودکان
به دلیل رشد فک و دندان ها در دهان کودکان ، قطعا انجام درمان در سنین کمتر هم از لحاظ سرعت درمان و هم از لحاظ هزینه به صرفه تر است.
با افزایش سن دندان ها و فک در محل خود محکم و بی حرکت می شوند ، به همین دلیل درمان با زمان بیشتر و سختی بیشتری به همراه است.
اولین معاینه ارتودنسی در سن 7 سالگی کودکان باید انجام شود تا هر گونه نامرتبی و ناهنجاری فکی شناسایی و در صورت وجود مشکل سریعا اقدام به درمان انجام شود.
با توجه به مشکلات فکی و دندانی ، در سنین 8 تا 14 سالگی بهترین زمان شروع درمان ارتودنسی است.
عدم توجه به ناهنجاری های فکی و دندانی ممکن است در سنین بالاتر با درمان های بیشتری نیاز باشد ، به طور مثال جراحی فک جهت تصحیح مشکل جلوزدگی فک بالا یا عقب ماندگی فک پایین ممکن است نیاز باشد.
یکی از اقدامات مورد نیاز در هنگام افتادن دندان های شیری زود تر از موعد استفاده از فضا نگهدارنده است ، این وسیله با حفظ فاصله بین دندان مانع از کج شدن و به هم ریختگی دندان ها می شود.
