مینی اسکرو پیچ یا میخی کوچک است که در فک قرار داده می‌شود تا ارتودنتیست بتواند به کمک آن دندان‌های را به سمت صحیح حرکت داده و از حرکت دندان‌ها در مسیر اشتباه پیشگیری کند.
در برنامه‌ریزی درمان ارتودنسی باید به سیستم نیروی مناسب اعمال شونده روی دندان‌هایی که باید جابجا شوند و همینطور به اثرات نامطلوب بر روی انکوریج (تکیه‌گاه) دندان توجه شود. این سیستم برای طراحی مناسب ارتودنسی، محل جایگذاری مینی اسکرو را مشخص می‌کند.
چه مواقعی به مینی اسکرو در درمان ارتودنسی نیاز دارم؟
وضعیت متداولی زمانی است که دندان‌های پیشین بالایی جلو آمده‌اند یا دندان‌ها در قسمت جلوی دهان بسیا ر متراکم هستند. در چنین شرایطی ارتودنتیست باید دندان‌های جلویی را به سمت عقب و معمولاً در فضای خالی ایجاد شده به دلیل کشیدن دندان بکشد.
محل متداول قرار دادن بین ریشه دندان‌های عقبی فک بالا در جایی که بتوانند مانند تکیه‌گاه عمل کند، است. از مینی اسکرو به دندان جلویی یک کش وصل می‌شود تا در حالی که در جای خود ثابت است، دندان را به عقب بکشد.
فرایند قرار دادن مینی اسکرو چگونه انجام می‌شود؟
قبل از قرار دادن مینی اسکرو، پزشک باید به کمک رادیوگرافی، محل قرار گرفتن آن را نسبت به ریشه دندان‌ها ارزیابی کند.
وقتی مینی اسکروها در محل قرار داده می‌شوند آزار دهنده نیستند. به بیمار آموزش داده می‌شود که با محلول کلروهگزادین دهان خود را بشوید، ارتودنتیست لثه را با کرم‌های بیحس کننده موضعی بیحس کرده و سپس محل قرار گرفتن آن را به صورت موضعی بیحس می‌نماید. برای انجام این عمل بیحسی خفیف موضعی ترجیح داده می‌شود تا فیبرهای عصبی در لیگمنت‌های پریودنتال حساس باقی بمانند و در صورت برخورد مینی اسکرو با ریشه دندان، بیمار متوجه شده و پزشک محل و مسیر قرار دادن را تغییر دهد.
دو روش برای کاشت مینی اسکرو وجود دارد: روش سلف تپینگ و روش سلف دریلینگ
روش سلف تپینگ (خود پیچاننده): قبل از قرار دادن مینی اسکرو یک سوراخ در استخوان ایجاد می‌شود و مینی اسکرو به‌وسیله یک پیچ گشتی دستی در آن پیچانده می‌شود.
روش سلف دریلینگ (خود سوراخ کننده): این روش ساده‌تر از روش اول است. در این روش بدون نیاز به ایجاد سوراخ داخل استخوان قرار داده می‌شود به‌وسیله یک پیچ گشتی دستی یا موتوری محکم می‌شود.
قبل از سوراخکاری یک شکاف در بافت نرم ایجاد می‌شود. معمولاً مینی اسکروها در صفحات لینگوال یا باکال قرار داده می‌شوند که به عنوان جایگذاری مونوکورتیکال شناخته می‌شود. در برخی موارد می‌توان در سراسر عرض حفره دندانی قرار داده شود (جایگذاری بیکورتیکال). جایگذاری بیکورتیکال نیروی مقاومت زیادی ایجاد می‌کند و پایداری آن با مونوکورتیکال قابل مقایسه است، البته مراقبت و ملاحظه بیشتری در هنگام کاشت به این روش باید مبذول شود. جایگذاری بیکورتیکال در زمانی که بار ارتودنسی افزایش می‌یابد یا در مواردی که ضخامت استخوان به اندازه کافی نیست ترجیح داده می‌شود.
پزشک برای پیشگیری از شکستن مین اسکرو ، در زمان قراردادن آن در فک باید از نیروی آرام و تدریجی استفاده کند. پایداری پس از قرار داده شدن در فک باید مورد بررسی قرار گیرد. اگر کوچک‌ترین لقی دیده شد باید ایمپلنت برداشته شود.
مشکلات کاشت مینی اسکرو
شایع‌ترین مشکل این است که یکی از پنج تا ده عدد مینی اسکرو خود به خود می‌افتند یا بسیار لق می‌شوند. این بدان معناست که ارتودنتیست باید پیچ‌ها را جایگزین کند یا راه حل متفاوتی به کار ببندد. همچنین یکی از بیست مینی اسکرو در هنگاه کار گذاشتن می‌شکند و اگر این اتفاق بیفتد، معمولاً آنها در محل رها می‌شوند بدون اینکه مشکلی ایجاد کنند.
برخی مشکلات دیگر که ممکن است بروز کند عبارتند از:
ایجاد ناراحتی در دهان / سایش به داخل گونه‌ها
خونریزی
تورم
برخورد با ریشه دندان
اگر مینی اسکرو با ریشه دندان برخورد کند و ارتودنتیست همان لحظه متوجه شود، آن را در محل دیگر یا در زاویه دیگری قرار می‌دهد و اگر در همان لحظه متوجه نشود آنرا شل کرده و از محل بیرون خواهد آورد.
چگونه می‌توان از مینی اسکرو مراقبت کرد؟
برای جلوگیری از عفونت، تمیز نگهداشتن اطراف مینی اسکرو از اهمیت زیادی برخوردار است. شما می‌توانید به وسیله پنبه آغشته به دهان شویه کلروهگزادین اطراف آن را تمیز نگه دارید. پس از قرار دادن در دهان شما باید دهان خود را به مدت هفت روز با دهان شویه کلروهگزادین بشوئید. با مینی اسکرو بازی نکنید و آن را دستکاری نکنید. از مسواک‌های الکتریکی استفاده نکنید زیرا چرخش آن ممکن است باعث باز شدن پیچ شود.
اگر من نخواهم از مینی اسکرو استفاده کنم چه گزینه‌های دیگری وجود دارد؟
شما می‌توانید از هدگیر استفاده کنید، دندان‌های بیشتری را بکشید یا این وضعیت را قبول کنید که البته نتیجه نهایی با آنچه که شما و ارتودنتیست می‌خواهید بسیار متفاوت خواهد بود. صادقانه، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، قرار دادن و جایگذاری مینی اسکرو کاری راحت و بدون دردسر است.
چه موقع مینی اسکرو برداشته می‌شود؟
هر زمان که دیگر نیازی به آن نباشد برداشته می‌شود و معمولاً قبل از طول درمان شما این اتفاق می‌افتد. اگر مینی اسکرو لق و شل شد به دلیل اینکه ممکن است به لثه آسیب برساند برداشته می‌شود.
برداشتن مینی اسکرو بسیار راحت و ساده است. فقط کافی است ارتودنتیست لثه شما را با کرم بیحس کننده بیحس کند.
